پوست، یکی از وسیع ترین بافت های بدن است. ساختار پوست به دلیل وسعتی که دارد بسیار پیچیده ای می باشد. به طور کلی چهار عامل بر روی پوست تاثیر می گذارند که عبارتند از: وراثت، محیط، سن و عامل مراقبت از پوست. پوست خوب باید نرم، لطیف، بدون لک بوده و رنگ آن یکنواخت باشد.

پوست، یکی از اعضای کارآمد بدن است که پنج کار مهم و اساسی انجام می دهد:

1. اعمال حسی بدن را به عهده دارد.
2. حرارت بدن را در دمای 37 درجه نگه می دارد.
3. به عنوان یک لایه ی محافظ تمام سطح بدن را می پوشاند.
4. فعالیت های بیوشیمیایی بدن را به عهده دارد. ( سنتز ویتامین D تحت تاثیر نور خورشید)
5. مخزن چربی در بدن است.

پوست تقریباً چهار کیلو وزن دارد و سطح آن به 1/85 مترمربع می رسد. بسیاری از ناراحتی های پوستی، اگر چه به طور مستقیم در سلامت فردی اثری ندارد، ولی از لحاظ روحی تاثیر بسیاری می گذارند و چه بسا باعث اندوه و افسردگی فرد شوند.

یک ضرب المثل ایتالیایی می گوید:
خانم ها، پس از سی سالگی اقدام به درمان پوست خود می کنند و دست و دلباز می شوند. در صورتی که ممکن است بیماری پوست و حتی پیری پوست از سنین پایین تر در خانم ها شروع شده باشد. پس از پیشگیری، بهتر است که از همین امروز شروع کنیم.

بنابراین، لازم است استفاده از مواد طبیعی را جایگزین مواد آرایشی شیمیایی نماییم و مصرف مواد آرایشی شیمیایی را به حداقل برسانیم. در نظر داشته باشیم که پوست، خواب ندارد و کارش شبانه روزی است و در صورتی که در شرایط نامناسبی مانند آلودگی، برنامه ی غذایی نادرست، کار زیاد و استراحت کم، و غم و غصه قرار بگیرد، زود رنجور می شود، پس بیشتر به فکر سلامت پوست خود باشیم.

ساختمان پوست

پوست از سه لایه تشکیل شده است:

1. اپیدرم

بالاترین لایه پوست را اِپیردم (Epidermis) می نامند که سطح پوست را تشکیل می دهد و از سلولهای مرده پوست تشکیل شده است. هر فرد سالم در هر دقیقه حدود 30000 سلول پوست مرده اش می ریزد. با اینحال سلولهای پوست زنده بطور مداوم در قسمت زیرین اپیدرم تولید شده و جای سلولهای مرده را می گیرند.

2. درم

در زیر اپیدرم، لایه ای به نام دِرم(پوست می گردد.

3. هیپودرم

هیپودرم(Hypodermis) بافت همبندی چربی است که رگ ها از آن گذشته و به درم وارد می شوند. بافت چربی در این لایه زیاد است، بدین جهت پوست به راحتی می تواند بر روی نسوج زیرین خود لغزش داشته باشد.

سطح پوست

جزء اصلی سطح پوست را یک پروتئین فیبروز محکم به نام کراتین(Keratin) تشکیل می دهد. کراتین در موها و ناخن ها هم وجود دارد. پوست تشکیل یک سد بسیار موثری را در مقابل ورود میکروبها و مواد مضر به داخل بدن می دهد، اما اثر محافظتی آن هنگامی بیشتر است که سطح پوست سالم باقی بماند. زخم های روی پوست ممکن است عفونی شده و اجازه ورود میکروب ها به داخل جریان خون را بدهد.

سِبوم(Sebum) یک ماده چربی می باشد که در غدد سِباسه(Sebaceous) در لایه درم تولید می شود و به نرمی پوست کمک نموده و ضد آب می باشد. بخاطر همین است که پوست ضد آب بوده و ما وقتی به حمام می رویم، مثل اسفنج آب را به خود جذا نمی کنیم.
حس لامسه ما بخاطر وجود گیرنده های عصبی است که در لایه درم وجود دارد. این گیردنه های عصبی به فشار، لرزش، گرما، سرما و درد حساس هستند. در هر ثانیه میلیاردها پیام عصبی (سیگنال) از این گیرنده های عصبی به سمت مغز فرستاده می شوند تا در مغز این سیگنال ها فرآیند شده و در آنجا یک تصویر حسی از آن ایجاد شود. بعضی مناطق پوست مثل نوک انگشتان دست دارای تعداد خیلی زیادی گیرنده های عصبی هستند و به همین خاطر است که این مناطق از پوست، حساسیت بیشتری نسبت به سایر قسمت های پوست دارند. پوست همچنن نقش مهمی را در تنظیم حرارت بدن بازی می کند. هنگامی که پوست در معرض نور خورشید قرار می گیرد، تولید ویتامین D می کند که برای قوی شدن استخوان ها ضروری می باشد.

پوست و سبک زندگی

پوست ما متناسب با پوست و کمتر شدن قابلیت ارتجاعی آن می گردد می تواند بر اثر سیگار کشیدن یا در معرض نور زیاد خورشید قرار گرفتن تشدید شود. همچنین رنگ پوست می تواند تغییر کند. اپیدرم و درم پوست وقتی که در معرض نور مستقیم خورشید قرار می گیرند تولید ملانین(Melanin) اضافی می کنند.

توجه: محتوای مجله زوم لایف، جایگزین نسخه پزشکان نیست. اگر مشکل پزشکی دارید، برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنید.