زاناکس متعلق به دسته ای از داروها به نام بنزودیازپین ها است که باعث تحریک آزاد شدن ماده شیمیایی به نام گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) می شود که سرعت سیستم عصبی مرکزی را کند می کند. برخی افراد این تاثیر را به مشکلات جنسی مرتبط با زاناکس نسبت می دهند.

عوارض جنسی زاناکس

زاناکس با عوارض جانبی مانند خواب آلودگی، خشکی دهان، سردرد، حالت تهوع، تحریک پذیری و یبوست شناخته شده است، اما همچنین با تعدادی از عوارض جانبی جنسی مرتبط است، از جمله:

• اختلال در نعوظ
• تاخیر در انزال
• از دست دادن میل جنسی
• آنورگاسمی(ناتوانی در ارگاسم)

به نظر می رسد این خطر وابسته به دوز دارو باشد، به این معنی که دوزهای بالاتر و یا استفاده طولانی مدت از دارو با افزایش خطر این عوارض جانبی جنسی مرتبط است.

همانطور که این عوارض جانبی ممکن است نگران کننده باشد، بسیاری از افرادی که زاناکس مصرف می کنند عوارض جانبی جنسی ندارند. اگر چنین تجربه ای دارید، با متخصص اورولوژی صحبت کنید.

آیا زاناکس باعث اختلال نعوظ می شود؟

بسیاری از داروها، از جمله بنزودیازپین ها و داروهای ضد افسردگی، به عنوان عوارض جانبی جنسی شناخته شده اند، از جمله ED. برخی از مطالعات نشان می دهد که زاناکس و سایر بنزودیازپین ها مانند والیوم (دیازپام)، کلونوپین (کلونازپام) و آتیوان (لورازپام) ممکن است تا حدودی در ۵۰٪ از مصرف کنندگان این مشکل را ایجاد کنند.

در حالی که مشکلات جنسی مانند ED در مردان، به ویژه در مردان مسن شایع است، بسیاری از مطالعات نشان می‌دهند که میزان مصرف بنزودیازپین ممکن است دو برابر جمعیت عمومی باشد.

بر اساس مطالعات، ۷٫۵ درصد از مردانی که زاناکس را برای اختلال هراس تجویز کردند، در مقایسه با ۳٫۷ درصد از افرادی که دارونما (داروی ساختگی) دریافت کردند، دچار اختلال عملکرد جنسی شدند. با این حال، اختلال نعوظ در مقایسه با مشکلاتی مانند کاهش میل جنسی یا تاخیر در انزال، نگرانی کمتری بود.

در واقع، شواهد تا به امروز در مورد اینکه زاناکس چقدر احتمال دارد باعث اختلال نعوظ شود، به ویژه در مقایسه با سایر بنزودیازپین ها، تقسیم شده است.

برخی از مطالعات گزارش داده اند که ۴۳٪ از افراد با Klonopin اختلال نعوظ را تجربه می کنند، در حالی که بعید است کسانی که Xanax مصرف می کنند این وضعیت را تجربه کنند. مطالعات دیگر برعکس این موضوع را نشان داده‌اند و نشان می‌دهند که زاناکس نه تنها با ED بلکه با نگرانی‌های دیگری مانند کاهش میل جنسی و تاخیر در انزال نیز به شدت مرتبط است.

به همین خاطر همچنان تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

آیا می توان ویاگرا را با زاناکس مصرف کرد؟

اختلال نعوظ معمولاً با دسته ای از داروها به نام مهارکننده های PDE5 درمان می شود که شامل ویاگرا (سیلدنافیل) و سیالیس (تادالافیل) می شود. در حالی که ویاگرا و سیالیس برای استفاده با زاناکس منع مصرف ندارند، استفاده از آنها با هم می تواند عوارض جانبی را تشدید کند و باعث سرگیجه شدید، خواب آلودگی و کاهش شدید فشار خون شود.

چگونه زاناکس باعث اختلال نعوظ می شود؟

به طور کامل مشخص نیست که Xanax چگونه باعث اختلال نعوظ می شود، اگرچه بسیاری از کارشناسان معتقدند که مستقیماً با افزایش انتقال دهنده عصبی GABA مرتبط است. از جمله، سطوح بالای GABA می تواند باعث اتساع عروق (گشاد شدن رگ های خونی) شود که ممکن است فشار خون را به آلت تناسلی در هنگام تحریک جنسی کاهش دهد.

فعال شدن گیرنده‌های GABA همچنین می‌تواند باعث افزایش سطح سروتونین شود که انتقال‌دهنده عصبی آن می‌تواند اثر مهارکننده بر نعوظ داشته باشد (همانطور که این وضعیت در مورد داروهای ضد افسردگی خاص انجام می‌شود).

سایر محققان معتقدند که اثر مضعف زاناکس بر انتقال عصبی عامل اصلی از دست دادن میل جنسی است. این موقعیت به نوبه خود، دستیابی به نعوظ و حفظ آن را دشوارتر می کند.

خطر ED ناشی از بنزودیازپین به احتمال زیاد چند عاملی است، به این معنی که ترکیبی از عوامل فیزیولوژیکی و روانی در این خطر نقش دارند. این امر به ویژه در صورتی صادق است که سایر عوامل خطر برای ED داشته باشید، از جمله:

• فشار خون بالا
• بیماری تیرویید
• دیابت
• اسکلروز چندگانه
• تستوسترون پایین
• مصرف الکل یا مواد
• افسردگی یا اضطراب
• سیگار کشیدن
• مشکلات رابطه
• چاقی

آیا زاناکس تستوسترون را کاهش می دهد؟

زاناکس می تواند سطح هورمون استرس، کورتیزول را افزایش دهد که از نظر تئوری می تواند تولید تستوسترون را در بیضه ها مهار کند. با این حال، مطالعات نشان داده اند که افزایش سطح کورتیزول به اندازه کافی قابل توجه نیست که بر روی تستوسترون یا تولید اسپرم تأثیر بگذارد.

مدیریت اختلال نعوظ در زاناکس

اختلال نعوظ می‌تواند ناراحت‌کننده باشد، اما مقابله با آن هنگام انجام درمان ضد اضطراب می‌تواند حتی دشوارتر باشد و شما را مجبور کند بین سلامت روان و سلامت جنسی خود یکی را انتخاب کنید.

خوشبختانه چندین راه ممکن برای مدیریت اختلال عملکرد جنسی مرتبط با زاناکس وجود دارد. در اینجا به این پنج نکته توجه کنید:

• دوز خود را کاهش دهید: تحت نظارت متخصص سلامت روان خود، ممکن است بتوانید دوز کمتری از زاناکس را برای کاهش شدت عوارض جانبی جنسی مصرف کنید.
• زاناکس را کمتر مصرف کنید: مصرف مزمن بنزودیازپین با نرخ بالاتر اختلال نعوظ مرتبط است. مصرف زاناکس کمتر ممکن است عملکرد جنسی شما را بهبود بخشد.
• تغییر به داروی دیگری: پزشک شما ممکن است بتواند داروی ضداضطراب دیگری مانند بوسپار (بوسپیرون) را تجویز کند که کمتر احتمال دارد باعث اختلال عملکرد جنسی شود.
• به دنبال درمان برای اختلال نعوظ باشید: مصرف یک مهارکننده PDE5 مانند ویاگرا یا آلپروستادیل تزریقی مانند تریمیکس برای درمان اختلال نعوظ ممکن است با عوارض جانبی جنسی زاناکس مقابله کند.
• درمان بیماری زمینه ای: درمان شرایط زمینه ای (مانند اضطراب، افسردگی، تستوسترون پایین یا چاقی) ممکن است سلامت کلی جنسی شما را بهبود بخشد.

خلاصه

زاناکس (آلپرازولام) یک داروی بنزودیازپین است که برای درمان اضطراب استفاده می شود که ممکن است باعث عوارض جنسی مانند اختلال نعوظ (ED)، کاهش میل جنسی، تاخیر در انزال و ناتوانی در ارگاسم شود.

تحقیقات در مورد میزان شایع یا غیرمعمول اختلال نعوظ در مردانی که زاناکس مصرف می کنند، متفاوت است. به طور کلی، کسانی که دوزهای بالاتر را برای دوره های طولانی تر مصرف می کنند، در معرض خطر بیشتری هستند. کاهش دوز، یافتن یک داروی ضد اضطراب دیگر، یا استفاده از داروهای اختلال نعوظ مانند ویاگرا ممکن است به مقابله با این عارضه جانبی جنسی کمک کند.