بازنگری در درمان بیماری‌ قلبی؛ آسپرین جای خود را به رقیب تازه می‌دهد

کلوپیدوگرل، که از چسبیدن پلاکت‌های خون به هم و تجمع آن‌ها جلوگیری و مانع ایجاد لخته خون می‌شود، در مقایسه با آسپیرین، خطر حمله قلبی، سکته یا مرگ را حدود ۱۴ درصد کاهش می‌دهد و این کار را بدون افزایش خطر خونریزی بیش‌ازحد، انجام می‌دهد.

پژوهشی جدید نشان می‌دهد داروی ضدپلاکت کلوپیدوگرل (clopidogrel) در پیشگیری طولانی‌مدت از حمله قلبی، سکته و مرگ‌های ناشی از عوارض قلبی‌عروقی، اثربخش‌تر و بی‌خطرتر از آسپیرین است

به‌ گزارش مجله زیبایی سبز به نقل از ایندپندنت از ساینس‌الرت، کلوپیدوگرل، دارویی که از چسبیدن پلاکت‌های خون به هم و تجمع آن‌ها جلوگیری می‌کند و مانع ایجاد لخته خونی (ترومبوز) می‌شود، در مقایسه با آسپیرین، خطر حمله قلبی، سکته یا مرگ را حدود ۱۴ درصد کاهش می‌دهد و نکته مهم این است که این کار را بدون افزایش خطر خونریزی بیش‌ازحد، انجام می‌دهد.

طبق این مطالعه جدید که در نشریه لنست‌ (Lancet) منتشر شد، این داروی خوراکی برای بسیاری از افراد اثرگذار است و در رقیق کردن خون بسیار موثر عمل می‌کند. البته این دارو تنها به عنوان درمان ثانویه آزمایش شد؛ به این معنا که از تکرار حملات قلبی در افرادی که قبلا حمله قلبی یا سکته داشته‌اند، جلوگیری کرد.

آسپیرین در برابر کلوپیدوگرل

کلوپیدوگرل که اغلب با نام تجاری آن، پلاویکس، شناخته می‌شود، معمولا به عنوان درمان کوتاه‌مدت پس از حمله قلبی یا سکته تجویز می‌شود. در سال ۲۰۲۳، این دارو در میان ۵۰ داروی پرمصرف در ایالات متحده قرار داشت. انجمن قلب آمریکا در حال حاضر توصیه می‌کند بیماران مبتلا به بیماری شریان محیطی‌ــ خارج از قلب یا مغز‌ــ به جای آسپیرین روزانه، کلوپیدوگرل مصرف کنند، زیرا در پیشگیری از مشکلات عروقی عمده، موثرتر است.

با وجود اینکه برخی آزمایش‌های اخیر نشان می‌دهد این دارو برای بیماری عروق کرونر قلب هم سودمند است، کلوپیدوگرل معمولا فقط زمانی توصیه می‌شود که بیمار به هر دلیل نتواند آسپیرین مصرف کند. اینک برخی متخصصان قلب می‌گویند داده‌های پشت این توصیه‌ها، قدیمی شده‌اند. آن‌ها می‌نویسند: «مجموعه شواهدی که دهه‌ها است مصرف طولانی‌مدت فقط آسپیرین را تایید می‌کند، عمدتا مبتنی بر مطالعات کوچک پیش از ظهور درمان‌های دارویی مدرن و راهبردهای بازگشایی عروق‌اند.»

محققان برای این فراتحلیل، همه کارآزمایی‌های تصادفی در دسترس را جمع‌آوری کردند و در نهایت هفت مطالعه با شرکت نزدیک به ۲۹ هزار بیمار را بررسی کردند. تقریبا نیمی از این بیماران کلوپیدوگرل و نیمی دیگر آسپرین مصرف می‌کردند. پس از بیش از پنج سال پیگیری، کسانی که کلوپیدوگرل مصرف کرده بودند، کمتر از مصرف‌کنندگان آسپیرین دچار مشکلات قلبی یا مغزی عمده شدند. حتی افرادی با تبار شرق آسیاــ که معمولا از درمان کوتاه‌مدت کلوپیدوگرل اثر کمتری می‌گیرند‌ــ در مصرف بلندمدت این دارو نسبت به آسپیرین، نتایج بهتری داشتند.

به گفته تیم پژوهش، «تا جایی که می‌دانیم، کلوپیدوگرل تنها درمان ضدپلاکتی است که بدون اینکه خطری داشته باشد، همواره اثربخش‌تر از آسپیرین بوده است».

پیش از این تحقیق، برخی متخصصان قلب در دانشگاه جانز هاپکینز، هاروارد، بیمارستان عمومی ماساچوست و دانشگاه ملی ایرلند نیز در یک مقاله مروری که سال ۲۰۲۰ در نشریه گردش خون»‌ (‌Circulation‌) انجمن قلب آمریکا منتشر شد، خواستار تحقیقات بیشتر شدند. آنان تاکید کردند که نقش آسپیرین در درمان اولیه حمله قلبی کاملا اثبات‌شده است، اما در مطالعات دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، درباره مصرف روزانه آسپیرین برای بیماری‌های قلبی‌عروقی، بیماران برای مدت طولانی پیگیری نمی‌شدند و دوز آسپیرین مصرفی هم با استاندارد امروزی (دوز پایین) یکی نبود.

با وجود این کاستی‌های مطالعات قدیمی، بسیاری از دستورالعمل‌های درمانی امروز همچنان بر پایه همان داده‌ها استوارند. البته بیماران پیش از هر تغییر باید با پزشک خود مشورت کنند، اما کارشناسان اشاره می‌کنند که کلوپیدوگرل بیش از هر زمان دیگری به‌عنوان جایگزینی جدی مطرح شده است و شاید زمان بازنگری در جایگاه آسپیرین فرا رسیده باشد؛ به‌ویژه برای سالمندان که بیشتر در معرض خطر خونریزی شدید قرار دارند.

لینک کوتاه : https://www.greenbeautymag.com/?p=55116