سرطان سینه (پستان) چیست؟ دلیل ایجاد سرطان سینه چیست؟ سرطان سینه چه علائمی دارد؟ درباره سرطان سینه چه چیزهایی باید بدانیم؟ هر چقدر سرطان سینه زودتر تشخیص داده‌ شده و اقدام به درمان شود، قاعدتا درمان آن آسان‌تر و میزان موفقیت آن بیشتر خواهد بود. در ادامه با زوم لایف همراه باشید و هر آنچه که باید درباره سرطان سینه بدانید را بخوانید.

سرطان سینه چیست؟

سرطان سینه (Breast Cancer) از بافت پستان آغاز می‌شود. سرطان سینه هنگامی رخ می‌دهد که ژن‌های رشد سلول خارج از قاعده شروع به فعالیت می‌کنند. این جهش‌ها به سلول‌ها اجازه می‌دهند تا به روش کنترل نشده تقسیم شوند و تکثیر شوند.

به طور معمول، سرطان سینه در غده شیری (لوبول‌ها) یا مجاری پستان شکل می‌گیرد. لوبول‌ها غده‌هایی هستند که شیر تولید می‌کنند و مجاری مسیرهایی هستند که شیر را از غدد به نوک سینه می‌رسانند. این سرطان همچنین می‌تواند در بافت چربی یا بافت پیوندی فیبر درون پستان ایجاد شود.

سلول‌های سرطانی کنترل نشده اغلب به سایر بافت‌های سالم پستان حمله می‌کنند و به سمت غده‌های لنفاوی زیر بازوها می‌روند. غدد لنفاوی یک مسیر اصلی است که به سلول‌های سرطانی کمک می‌کند تا به قسمت‌های دیگر بدن منتقل شوند.

علت سرطان سینه چیست؟

با وجودی که علت قطعی سرطان سینه شناخته شده نیست، ولی ریسک فاکتور و عوامل خطر مشخصی مرتبط با بیماری شناخته شده‌اند. عامل خطرساز، هر چیزی است که شانس فرد را برای ابتلا به بیماری مثل سرطان افزایش می‌دهد. انواع مختلف سرطان، ریسک فاکتورهای متفاوتی دارند.

بعضی از این عوامل خطرساز مثل سیگار کشیدن، الکل و رژیم غذایی قابل تغییر بوده و بستگی به نحوه زندگی فرد دارد. ولی سایر عوامل مثل سن، نژاد و جنس یا سابقه خانوادگی ثابت و غیرقابل تغییرند. ولی داشتن یک عامل خطرساز و یا حتی چند مورد به این معنی نیست که فرد به بیماری دچار می‌شود.

سرطان پستان از سه راه در بدن گسترش می‌یابد:

سرطان از سه راه در بدن گسترش می‌یابد:

• از طریق بافت: سرطان به بافت‌های طبیعی اطراف حمله می‌کند.
• از طریق دستگاه لنفاوی: سرطان به ‌دستگاه لنفاوی حمله می‌کند و از طریق عروق لنفاوی به دیگر نقاط بدن رسوخ می‌کند.
• از طریق خون: سرطان به سیاهرگ‌ها و مویرگ‌ها حمله می‌کند و از طریق خون به دیگر نقاط بدن می‌رسد.

وقتی سلول‌های سرطانی از غدۀ اولیه (اصلی) جدا می‌شوند و از طریق لنف یا خون به دیگر مناطق بدن می‌رسند، احتمال دارد غدۀ دیگری (ثانویه) تشکیل شود. این مرحله متاستاز نام دارد. غدۀ ثانویه (منتشر) از همان نوع سرطان غدۀ اولیه است.

به‌عنوان مثال، اگر سرطان پستان به استخوان‌ها برسد، سلول‌های سرطانی استخوان‌ها در حقیقت سلول‌های سرطانی پستان هستند و بیماری، سرطان پستان گسترش یافته (متاستازیک) است، نه سرطان استخوان.

انواع سرطان سینه

انواع مختلفی از سرطان سینه وجود دارد و آنها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

• تهاجمی (سرطان سينه خوش بدخيم)
• غیر تهاجمی (سرطان سينه خوش خيم)

در حالی که سرطان تهاجمی از طریق مجاری سینه یا غدد به قسمت های دیگر سینه منتشر می‌شود، سرطان‌های غیر تهاجمی از بافت اولیه گسترش نمی‌یابند.

این دو دسته برای توصیف شایع ترین انواع سرطان پستان مورد استفاده قرار می گیرند که عبارتند از:

• کارسینوم (رشد بدخیم) مجرا در محل (DCIS :(DCIS وضعیت غیر تهاجمی است. با DCIS، سلول های سرطانی به مجاری مجاور سینه محدود می شوند و به بافت پستان اطراف حمله نمی کنند.
• کارسینوم لوبولار در محل (LCIS :(LCIS سرطان است که در غدد تولید شیر رشد می کند. مانند DCIS، سلول های سرطانی به بافت اطراف حمله نمی کنند.
• کارسینوم مجرای تهاجمی (IDC :(IDC شایع ترین نوع سرطان پستان است. این نوع سرطان پستان از کانال شیردهی شروع می شود و سپس به بافت اطراف آن در سینه تهاجم می کند. هنگامی که سرطان پستان به بافت خارج از کانال های شیر گسترش می یابد، می تواند شروع به گسترش در دیگر اندام ها و بافت های مجاور کند.
• کارسینوم لوبولار مهاجم (ILC :(ILC بتدا در لوبول های سینه شما ایجاد شده و به بافت های اطراف حمله کرده می کند.

انواع کمتر شایع سرطان سینه عبارتند از:

• بیماری پگت نوک پستان (Paget): این نوع سرطان پستان از کانال‌های نوک پستان آغاز می‌شود، اما همانطور که رشد می‌کند، روی پوست و آرئول نوک پستان را نیز درگیر می‌کند.
• تومور (Phyllodes): این نوع بسیار نادر از سرطان پستان، در بافت همبند سینه رشد می‌کند. بسیاری از این تومورها خوش خیم هستند، اما برخی از آنها سرطانی هستند.
• آنژیوسارکوم: این سرطانی است که در رگ‌های خونی یا عروق لنفاوی در پستان رشد می‌کند. نوع سرطان گزینه‌های درمان را تعیین می‌کند، و همچنین نتایج احتمالی دراز مدت شما را تعیین می‌کند.
• سرطان پستان التهابی (IBC): سرطان سینه‌ای نادر اما مهاجم است. IBC تنها 1 تا 5 درصد از موارد سرطان پستان را تشکیل می‌دهد. این بیماری، غدد لنفاوی در نزدیکی سینه‌ها را مسدود می‌کنند، بنابراین عروق لنفاوی در پستان نمی‌توانند به درستی تخلیه شوند.

• سرطان سینه متاستاتیک: سرطان سینه متاستاتیک نام دیگری برای سرطان سینه مرحله 4 سرطان است. این سرطان پستان است که از پستان به سایر قسمت‌های بدن مانند استخوان‌ها، ریه‌ها و یا کبد گسترش می‌یابد. این مرحله پیشرفته سرطان پستان است. انکولوژیست شما (دکتر سرطان) یک طراحی درمان را با هدف توقف رشد و گسترش تومور ارائه خواهد کرد.

• سرطان پستان تریپل نگاتیو (TNBC): یکی دیگر از انواع بیماری‌های نادر است که فقط در حدود 10 تا 20 درصد افراد مبتلا به سرطان پستان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

برای تشخیص TNBC، تومور باید دارای سه ویژگی زیر باشد:

• فاقد گیرنده های استروژن باشد. این گیرنده‌هایی در سلول هستند که به هورمون‌های استروژن متصل می‌شوند. اگر تومور دارای گیرنده‌های استروژن باشد، استروژن می‌تواند سرطان را به رشد تحریک کند.
• فاقد گیرنده های پروژسترون باشد. این گیرنده‌هایی درسلول هستند که به هورمون‌های پروژسترون متصل می‌شوند. اگر تومور دارای گیرنده های پروژسترون باشد، پروژسترون می‌تواند سرطان را به رشد تحریک کند.
• فاقد پروتئین HER2 اضافی در سطح خود باشد.HER2 یک پروتئین است که باعث رشد سرطان پستان می‌شود.

اگر یک تومور مطابق با این سه معیار باشد، آن را یک TNBC می‌نامند. این نوع سرطان پستان تمایل به رشد و گسترش سریع تر از سایر انواع سرطان پستان دارد. درمان TNBCبسیار سخت است زیرا درمان هورمونی برای سرطان پستان موثر نیست.

سرطان پستان در مردان چگونه است؟

اگرچه مردان مانند بافت زنان دارای بافت سینه هستند. مردان نیز می‌توانند به سرطان پستان مبتلا شوند، اما بسیار نادر است! طبق گزارش انجمن سرطان آمریکا (ACS)، سرطان سینه در مردان پوست 100 برابر کمتر از زنان سفید پوست است و 70 برابر در مردان سیاه پوست نسبت به زنان سیاه پوست شایع است.

به گفته این انجمن، سرطان پستان که مردان به وجود می‌آید به همان اندازه جدی است که زنان مبتلا به سرطان پستان با آن‌ها مواجعه هستند. همچنین علائم سرطان پستان در مردان مشابه علائم سرطان پستان در زنان است.

علائم سرطان سینه

سرطان سینه چه علائمی دارد؟ در مراحل اولیه سرطان پستان ممکن است هیچ علامتی وجود نداشته باشد. در بسیاری از موارد، تومور ممکن است خیلی کوچک باشد و احساس نشود و فقط توسط ماموگرافی نمایش داده شود. در صورت احساس تومور، اولین علامت معمولاً یک توده جدید در پستان است که قبلاً در آن وجود نداشت. با این حال، همه توده‌ها سرطان نیست!

هر نوع سرطان پستان می‌تواند علائم مختلفی ایجاد کند اما بسیاری از این علائم مشابه هستند و برخی متفاوت است. شایع‌ترین علائم سرطان سینه شامل موارد زیر است:

• توده پستان یا ضخیم شدن قسمتی از بافت پستان که نسبت به بافت اطراف خود متفاوت است و اخیراً ایجاد شده است.
• درد پستان
• تغییر رنگ پستان شما
• تورم در تمام یا بخشی از پستان شما
• ترشح اضافه نوک پستان به غیر از شیر مادر
• ترشحات خونین از نوک سینه شما
• لایه برداری، پوسته پوسته شدنپوست روی نوک پستان
• یک تغییر ناگهانی و غیر قابل توضیح در شکل یا اندازه پستان شما
• تو رفتگی نوک سینه یا اطراف آن
• تغییر در ظاهر پوست سینه‌های شما
• احساس وجود غده‌ای درون سینه یا زیربغل

اگر هر یک از این علائم را داشته باشید، لزوماً به معنای ابتلا به سرطان سینه نیست. به عنوان مثال، درد در پستان و یا توده پستان می‌تواند در اثر کیست خوش خیم ایجاد شود. هنوز هم اگر توده‌ای در پستان دارید یا علائم دیگری دارید، برای معاینه و آزمایش بیشتر باید به پزشک مراجعه کنید. درباره علائم احتمالی سرطان پستان بیشتر بدانید. 

خانم ها باید به علائم خطر سرطان پستان توجه داشته باشند. هر چند که نیازی به نگرانی های بی مورد و وسواسی در مورد آن نیست، اما نباید علائم سرطان پستان را نادیده گرفت.

عوامل خطر سرطان پستان

هر چیز که احتمال ابتلا به یک بیماری را افزایش دهد، عامل خطرزا نامیده می‌شود. عوامل خطرزای سرطان پستان شامل موارد زیر است:

• سن بالا.
• قاعدگی در سن پایین.
• اولین حاملگی در سن بالا یا هرگز بچه‌دار نشدن.
• سابقه شخصی سرطان پستان یا بیماری‌های خوش‌خیم پستان (غیر سرطانی).
• مادر یا خواهر مبتلا به سرطان پستان.
• پرتودرمانی در ناحیه پستان / قفسه سینه.
• بافت پستانی که در ماموگرام متراکم به ‌نظر می‌رسد.
• دریافت هورمون‌هایی مثل استروژن و پروژسترون.
• نوشیدن مشروبات الکلی.

تشخیص سرطان سینه

برای تعیین اینکه آیا علائم شما در اثر سرطان سینه ایجاد شده است یا وضعیت خوش خیم پستان وجود دارد، پزشک علاوه بر معاینه سینه، معاینه کامل جسمی نیز انجام خواهد داد. آنها همچنین ممکن است یک یا چند آزمایش تشخیصی را برای کمک به درک آنچه باعث ایجاد علائم شما می‌شود، از شما درخواست کنند.

آزمایشاتی که می‌تواند به تشخیص سرطان پستان کمک کند عبارتند از:

• ماموگرافی: معمول‌ترین روش برای دیدن سطح زیر پستان شما با آزمایش تصویربرداری به نام ماموگرامی است. بسیاری از زنان در سن 40 سال و بالاتر برای بررسی سرطان پستان، هر ساله تست ماموگرافی می‌دهند. اگر پزشک شما مشکوک باشد که تومور یا لکه‌ای مشکوک دارید، حتماً از شما درخواست ماموگرافی می‌کنند. اگر ناحیه غیر طبیعی در ماموگرافی شما دیده شود، پزشک شما ممکن است آزمایش‌های اضافی را درخواست کند.
• سونوگرافی: سونوگرافی پستان برای ایجاد تصویری از بافت‌های عمیق در پستان مورد استفاده قرار می‌گیرد. سونوگرافی می‌تواند به پزشک شما کمک کند تا بتواند توده جامد مانند تومور را از کیست خوش خیم تشخیص دهد.

• بیوپسی (نمونه‌برداری): در بیوپسی (نمونه‌برداری)، پزشک بعضی سلول‌ها یا بافت یک ناحیه از رسوبات کوچک کلسیم یا کل توده را خارج می‌کند. بافت را به آزمایشگاه می‌فرستند تا متخصص آسیب‌شناس سلول‌ها را از نظر وجود سرطان یا سایر بیماری‌ها بررسی ‌کند. نمونه‌برداری‌ها را معمولاً به صورت سرپایی انجام شود و به بیمار در همان روز انجام آزمایش می‌تواند به خانه برود. نمونه‌برداری‌ تنها راه‌ تشخیص سرطانی بودن سلول‌هاست.

توجه: درصورت تغییر پزشک یا مرکز درمانی، اصل ماموگرام و نسخه‌ای از گزارش پزشکی خود را به همراه داشته باشید.

درمان سرطان سینه

اینکه سرطان پستان شما در چه مرحله‌ای است، اندازه تومور، تجربه قبلی درباره سرطان سینه و… بسیاری موارد دیگر همه در تعیین نوع درمانی که نیاز دارید نقش زیادی دارند. برای شروع، پزشک شما اندازه، مرحله و درجه سرطان شما را مشخص می‌کند (احتمال رشد و گسترش آن چقدر است). پس از آن می‌توانید در مورد گزینه‌‌های درمانی خود صحبت کنید.

جراحی شایع‌ترین درمان سرطان پستان است. بسیاری از پزشکان با توجه به شرایط شما ممکن است درمان‌های اضافی مانند شیمی درمانی، پرتودرمانی یا هورمون درمانی را نیز پیشنهاد کنند.

هم اکنون چهار نوع درمان متداول است:

1. جراحی

اکثر بیماران مبتلا به سرطان پستان، برای خارج کردن غدۀ سرطانی تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند؛ معمولاً بعضی غدد لنفاوی زیر بغل هم برداشته می‌شوند تا زیر میکروسکوپ بررسی شوند و مشخص شود آیا حاوی سلول‌های سرطانی هستند یا خیر.

جراحی با حفظ پستان، عمل جراحی برداشتن سرطان، با حفظ پستان، شامل موارد زیر است:

• برداشتن توده: جراحی‌ای برای برداشتن تومور (غده) و قسمت کوچکی از بافت سالم اطراف آن.
• پستان‌برداری ‌جزئی (Partial Mastectomy): جراحی‌ای برای برداشتن قسمتی از پستان که مبتلا به سرطان است و بعضی بافت‌های سالم اطراف آن. این عمل را پستان‌برداری قطعه‌ای (Segmentall) هم می‌گویند.

ممکن است بعضی غدد لنفاوی بیمارانی که با جراحی نگهدارندۀ پستان درمان شده‌اند نیز، برای نمونه‌برداری از زیر بغل خارج شوند. این عمل تشریح غدد لنفاوی نامیده می‌شود. و همزمان با جراحی نگهدارندۀ پستان یا پس از آن قابل انجام است. تشریح غدد لنفاری از طریق یک شکاف مجزا انجام می‌شود.

سایر انواع جراحی شامل موارد زیر است:

• پستان‌برداری کامل (Total Mastectomy): جراحی‌ای که در آن کل پستان بیمار را برمی‌دارند. این روش پستان‌برداری ساده هم نامیده می‌شود. بعضی غدد لنفاوی زیربغل هم ممکن است برای نمونه‌برداری، در همان زمان جراحی پستان یا پس از آن، برداشته شوند. این کار از طریق یک شکاف مجزا صورت می‌گیرد.
• برداشتن رادیکال تعدیل شده پستان (Modified radical mastectomy): جراحی‌ای که در آن کل سینۀ بیمار مبتلا به سرطان، بسیاری از غدد لنفاوی زیر بغل، لایۀ پوشانندۀ بالای ماهیچه‌های قفسه سینه و گاهی، قسمتی از ماهیچه‌های قفسه سینه برداشته می‌شود.
• ماستکتومی تغییریافتۀ رادیکال (Modified radical mastectomy): خطوط نقطه‌چین نشانگر جاهایی است که کل پستان و بعضی غدد لنفاوی برداشته می‌شوند. قسمتی از ماهیچۀ دیوارۀ قفسه سینه نیز ممکن است برداشته شود.
• پستان‌برداری رادیکال (Radical Mastectomy): جراحی‌ای که در آن پستان بیمار مبتلا به سرطان، ماهیچه‌های دیوارۀ قفسه سینه زیر پستان و همۀ غدد لنفاوی زیربغل برداشته می‌شوند. این روش گاهی پستان‌برداری رادیکال Halsted نامیده می‌شود.

حتی اگر جراح تمام بافت سرطانی را که در زمان جراحی قابل مشاهده است، بردارد، باز هم بعضی بیماران بعد از جراحی تحت پرتودرمانی، شیمی‌درمانی یا هورمون‌درمانی قرار می‌گیرند تا سلول‌های سرطانی باقی‌مانده از بین بروند. درمانی که بعد از جراحی، برای بالابردن شانس معالجه به‌کار می‌رود، درمان کمکی نامیده می‌شود.

اگر بیماری قصد انجام پستان‌برداری را داشته باشد، احتمالاً بازسازی پستان (جراحی که بعد از پستان‌برداری، شکل پستان را درست می‌کند) مطرح می‌شود. بازسازی پستان ممکن است همزمان با پستان‌برداری یا بعد از آن انجام شود. در بازسازی پستان ممکن است از بافت خود بیمار (بافت غیرپستانی) یا ایمپلنت‌های (کاشت‌های) پرشده با سالین یا ژل سیلیکون استفاده شود.

2. پرتودرمانی

پرتودرمانی درمانی است که در آن از پرتوهای X با میزان بالا یا سایر انواع پرتو برای کشتن سلول‌های سرطانی یا جلوگیری از رشد آنها استفاده می‌شود. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد.

در پرتودرمانی خارجی از یک دستگاه در خارج از بدن، پرتو را به سمت قسمت سرطانی می‌فرستند. در پرتودرمانی داخلی از مادۀ رادیواکتیوی استفاده می شود که در سوزن‌ها، سیم‌ها (Wires)، سلول‌های کاشته شده (Seeds)، کاتترها (لوله‌های قابل انعطاف که برای کشیدن یا تزریق مایع، دارو و … به بدن از آنها استفاده می‌شود) جاسازی می‌شود و مستقیماً در درون غدۀ سرطانی یا نزدیک آن جاگذاری می‌شود. تجویز پرتودرمانی به نوع و مرحلۀ سرطان در حال معالجه بستگی دارد.

3. شیمی‌درمانی

شیمی‌درمانی نوعی درمان است که از داروها برای توقف رشد سلول‌های سرطانی، با کشتن سلول‌ها یا جلوگیری از تقسیم آنها، استفاده می‌شود. وقتی از شیمی‌درمانی به‌صورت خوراکی استفاده شود یا به درون رگ یا ماهیچه تزریق ‌شود، داروها وارد جریان خون می‌شوند و از این طریق به سلول‌های سرطانی در سراسر بدن می‌رسند (شیمی‌درمانی سیستمیک یا فراگیر).

وقتی از شیمی‌درمانی مستقیماً در داخل کانال نخاعی، یک اندام، یا یک حفره بدن مثل شکم استفاده می‌شود، داروها بیش‌تر، روی سلول‌های سرطانی همان نواحی اثر می‌گذارند (شیمی‌درمانی موضعی). تجویز شیمی‌درمانی بستگی به نوع و مرحلۀسرطان در حال معالجه دارد.

4. هورمون‌درمانی

هورمون‌درمانی نوعی درمان سرطان است که در آن هورمون‌ها را حذف یا از فعالیت آنها جلوگیری و در نتیجه رشد سلول‌های سرطانی را متوقف می‌کنند. هورمون‌ها توسط غدد بدن تولید می‌شوند و با جریان خون در بدن جریان می‌یابند. بعضی هورمون‌ها موجب رشد برخی سرطان‌های خاص می‌شوند. اگر آزمایش‌ها نشان دهند که روی سلول‌های سرطانی محل‌هایی وجود دارد که هورمون‌ها می‌توانند به آنها وصل شوند (گیرنده‌ها)، از داروها، جراحی یا پرتودرمانی برای کاهش تولید هورمون‌ها یا جلوگیری از عملکرد آنها استفاده می‌شود.

مثلاً هورمون استروژن، که موجب رشد بعضی سرطان‌های پستان می‌شود، اغلب توسط تخمدان‌ها تولید می‌شود. درمانی که تولید استروژن تخمدان‌ها را متوقف می‌کند، تخریب تخمدان نامیده می‌شود.

هورمون‌درمانی همراه با تاموکسیفن اغلب برای بیماران مبتلا به مراحل اولیه سرطان پستان و بیماران مبتلا به سرطان پستان متاستاتیک (سرطانی که به سایر نقاط بدن گسترش یافته است) تجویز می شود. هورمون‌درمانی با تاموکسیفن یا استروژن‌ها می‌تواند بر سلول‌های سراسر بدن اثر بگذارد و ممکن است موجب افزایش احتمال ایجاد سرطان آندومتر شود. زنانی که تاموکسیفن دریافت می‌کنند، باید هر سال آزمایش لگن انجام دهند و هر نشانه‌ای از سرطان را بررسی کنند.

هر نوع خونریزی واژن، به غیر از خونریزی قاعدگی، باید در اسرع وقت به پزشک گزارش داده شود.

هورمون‌درمانی با یک مهارکنندۀ آروماتاز به زنان یائسه‌ای که سرطان پستان وابسته به هورمون دارند، داده می‌شود. سرطان پستان وابسته به هورمون برای رشد به هورمون استروژن نیاز دارد. مهارکننده‌های آروماتاز با جلوگیری از آنزیمی به نام آروماتاز که آندروژن را به استروژن تبدیل می‌کند، استروژن بدن را کاهش می دهند.

برای درمان سرطان پستان در مراحل اولیه، از مهارکننده‌های آروماتاز خاصی ممکن است به‌عنوان درمان مکمل (کمک رسان) به جای تاموکسیفن (بعد از ۲ سال یا بیش‌تر استفاده از تاموکسیفن) استفاده شوند. برای درمان سرطان پستان متاستاتیک، مهارکننده‌های آروماتاز در پژوهش‌های بالینی آزمایش می‌شوند تا با هورمون‌درمانی با تاموکسیفن مقایسه شوند.

مراقبت از سرطان پستان

اگر تشخیص یک توده یا نقطه‌ای غیر معمول در پستان خود دارید یا علائم دیگری از سرطان پستان را تشخیص داده‌اید، یک وقت ملاقات برای دیدن دکتر خود بگذارید. شانس خوب این است که سرطان سینه نیست. به عنوان مثال، بسیاری از علل بالقوه دیگر برای توده‌های پستان وجود دارد.

اما اگر مشکل شما سرطان باشد، باید توجه داشته باشید که درمان اولیه کلیدی است. سرطان پستان در مرحله اولیه اغلب می‌تواند درمان شود. درمان بلند مدت به سرطان سینه اجازه رشد می‌دهد و درمان سخت تر می‌شود.
اگر قبلا تشخیص سرطان سینه دریافت کرده‌اید، در نظر داشته باشید که درمان‌های سرطانی همچنان مانند قبل اثر گذارند. پس برنامه درمان خود را دنبال کنید و سعی کنید مثبت بمانید.

پیشگیری از سرطان پستان

شما هیچ‌گاه نمی‌توانید احتمال ابتلا به سرطان سینه را به صفر برسانید، چراکه زن بودن شما برای بودن در خطر ابتلا به سرطان سینه کافی است. اما می‌توانید احتمال ابتلا به سرطان سینه را به‌طور چشمگیر کاهش دهید. برای پیشگیری از سرطان سینه، به 8 نکته‌ی زیر توجه کنید و آنها را به‌کار ببندید.

• تراکم سینه‌ی خود را بشناسید.
• ورزش کنید.
• سابقه‌ی سرطان سینه را در خانواده‌ی خود بررسی کنید.
• قرارگیری در معرض تابش‌های آزمایش‌های پزشکی را کاهش دهید.
• درمان‌های هورمونی را محدود کنید.
• به نوزاد خود شیر بدهید.
• هر روز مواد غذایی سالم مصرف کنید.
• سرطان پستان را سریع تشخیص دهید.
• الکل مصرف نکنید.
• سیگار نکشید.
• وزن خودتان را کنترل کنید.

سوالات متداول درباره سرطان پستان

در ادامه ممکن است به سوال شما پاسخ داده باشیم، در غیر اینصورت سوالتان را در نظرات برایمان ارسال کنید.

ملاحظه‌ها درباره بارداری و سرطان پستان

• تولید شیر و شیردهی، در صورت برنامه‌ریزی برای جراحی یا شیمی‌درمانی، باید متوقف شود.
• به نظر نمی‌رسد سرطان پستان به جنین آسیب برساند.
• به نظر نمی‌رسد بارداری بر زنده ماندن زنی که در گذشته سرطان پستان داشته است، تأثیر بگذارد.
• عوارض درمان‌های خاص سرطان بر بارداری‌های بعدی مشخص نشده است.

چرا من (به این بیماری دچار شدم)؟

واضح‌ترین عامل خطر سرطان پستان، زن بودن است. مردان هم دچار این بیماری می‌شوند، اما این بیماری در زنان تقریباً 100 مرتبه رایج‌تر از مردان است. دیگر عوامل خطر مهم، شامل داشتن سن بالای 55 سال یا دارا بودن فامیل نزدیکی است که به این بیماری دچار بوده است. اما باید به خاطر داشت که تا 80% از زنانی که دچار سرطان پستان می‌شوند کسانی هستند که این بیماری در خانواده آنها سابقه نداشته است.

زندگی بیمار پس از تشخیص بیماری سرطان پستان

بی‌شک، سرطان تجربه‌ای است که زندگی شخص مبتلا به آن را تغییر می‌دهد. امکان دارد درمان‌هایی که به عمل می‌آید باعث از پا انداختن شخص بیمار شود. شاید بیمار در انجام کارهای روزمره خانگی، وظایفی که در محل کار بر عهده دارد، یا شرکت در گرد همایی‌های اجتماعی با مشکل روبرو شود. امکان دارد این امر باعث شود بیمار احساس نماید منزوی شده است.

نکته‌ای که بسیار اهمیت دارد این است که بیمار باید از دوستان و خانواده خود تقاضا کند از او حمایت نمایند. شاید آنها بتوانند همراه بیمار به محل انجام درمان بروند، در کار های خانه به او کمک کنند، یا صرفاً به او یادآوری کنند که تنها نیست. بسیاری از بیماران تصمیم می‌گیرند به‌طور حضوری یا از طریق آنلاین به یک گروه حامی ملحق شوند.

عوامل خطری که می‌توان کنترل نمود

ممکن است داشتن اضافه وزن، کم بودن فعالیت بدنی، و نوشیدن الکل خطر ایجاد سرطان پستان را افزایش دهد. شاید قرص‌های ضدبارداری و برخی از شکل‌های هورمون‌درمانی پس از یائسگی نیز خطر این بیماری را بیشتر کنند. اما پس از توقف مصرف این داروها، خطر به میزان نرمال برمی‌گردد. در نجات‌یافته‌ها، ممکن است انتخاب گزینه‌های صحیح مرتبط با سبک زندگی مفید واقع شود.

مطالعات اخیر حاکی از آن است که شاید فعالیت بدنی به کمتر شدن خطر برگشت بیماری کمک کند، و می‌دانیم فعالیت بدنی روحیه را تقویت می‌نماید.

احساس درد در ناحیه پستان، علامت بیماری است؟

درد پستان همیشه نشانه سرطان نیست! البته با وجود این که معمولا درد پستان نشانه اولیه سرطان نیست، ولی این موضوع نباید مانع مراجعه شخص به پزشک شود، زیرا ممکن است بیماری مهم دیگری عامل درد سینه‌ها باشد که فقط با معاینه پزشک وبررسی قابل تشخیص است.

آیا پروتز سینه موجب سرطان سینه می‌شود؟

امروزه به دلایل مختلفی از قبیل عدم رشد مناسب سایز سینه در سنین رشد، کاهش سایز و افتادگی سینه بر اثر شیردهی و کاهش وزن یا از دست دادن بخشی از بافت یا تمام بافت سینه بر اثر سرطان سینه، جراحی پروتز سینه با هدف افزایش سایز سینه یا ترمیم سینه انجام می‌گیرد. طبق تحقیقات به‌عمل‌آمده، مشخص شده که پروتز سینه سبب بروز سرطان سینه نمی‌شود و هیچ تأثیری در ایجاد یا افزایش سرطان سینه ندارد و حتی هیچ عامل خطری برای ایجاد سرطان سینه به‌حساب نمی‌آید.

سخن پایانی

همانطور که گفتیم هر زن یا مردی ممکن است به سرطان سینه مبتلا شود، اما زنان بیشتر در خطر ابتلا به سرطان سینه قرار دارند. پس باید علائم و نشانه‌های سرطان سینه که در این مطلب به آن‌ها اشاره کردیم را جدی بگیرید. برای شما آرزوی سلامتی داریم.

توجه: محتوای مجله زوم لایف، جایگزین نسخه پزشکان نیست. اگر مشکل پزشکی دارید، برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنید.