سریال Lost در دهه‌ی ۲۰۰۰ انقلابی در دنیای تلویزیون ایجاد کرد. این مجموعه نه‌تنها ساختار داستان‌گویی مدرن را متحول کرد، بلکه تلویزیون را از سرگرمی ساده به تجربه‌ای احساسی و فلسفی تبدیل کرد. با اپیزودهایی پر از راز، فلاش‌بک‌های عاطفی و تقابل میان علم و ایمان، سریال لاست توانست مخاطب را هم‌زمان سرگرم و متفکر کند.

اما در عین حال، جاه‌طلبی بیش از اندازه‌ی سریال در فصول پایانی باعث شد برخی از رازهای آن بی‌پاسخ بمانند. پیچیدگی‌های بی‌انتها، گاه بیش از آن‌که پاسخ‌گو باشند، گیج‌کننده شدند. همین موضوع بستری شد برای ظهور سریال‌هایی که از اشتباهات Lost درس گرفتند و راهی تازه برای تلفیق راز، فلسفه و انسانیت یافتند.

به همین بهانه در این مطلب از مجله زوم لایف به معرفی بهترین سریال‌های علمی-تخیلی که از Lost بهترند می‌پردازیم؛ آثاری که میراث این سریال را ادامه داده و در روایت، فلسفه و ساختار از آن پیشی گرفته‌اند.

بهترین سریال‌های علمی-تخیلی که از Lost بهترند

1. سریال Station Eleven (۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲)

این مینی‌سریال با روایت سه‌زمانه‌ی خود، مفهوم بقا و معنا را بازتعریف می‌کند. برخلاف Lost که در فصول پایانی کنترل روایت‌های زمانی‌اش را از دست داد، Station Eleven با نظم بی‌نقصی میان گذشته، حال و آینده حرکت می‌کند.
در این جهان پسا‌آخرالزمانی، هر اپیزود تکه‌ای از پازل زندگی انسان است — از اولین روزهای همه‌گیری تا بازسازی جامعه. نتیجه، روایتی انسانی و شاعرانه است که نشان می‌دهد حتی پس از نابودی دنیا، هنر و عشق هنوز باقی‌اند.

2. سریال The Leftovers (۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷)

در اوج خود، سریال Lost پیوسته میان‌ایمان و عقل در کشمکش بود. اپیزودهایی چون Man of Science، Man of Faith یا Exodus نشان دادند که باور می‌تواند نیرویی قدرتمند همچون هر معجزه‌ی جزیره‌ای باشد. جک شپرد و جان لاک همواره دو سوی این مناظره را نمایندگی می‌کردند.

اما با گسترش اسطوره شناسی، سریال بیش از اندازه درگیر پرسش‌ها شد؛ پرسش‌هایی که پاسخشان را نداشت. درحالی که نبرد ایمان و منطق هنوز ادامه داشت، تم اصلی در پس‌زمینه‌ای از رازهای بی‌پایان گم شد. جعبه‌ی اسرار سریال به عروسکی روسی بدل شد که هر پاسخ، تنها سؤال دیگری درون‌خود داشت.

در مقابل، سریال The Leftovers ساخته‌ی دیمون لیندلوف، یکی از خالقان Lost، همان رنج هستی شناسانه را حفظ کرد اما راهی کاملاً متفاوت در پیش‌گرفت. «نابودی ناگهانی» در این سریال، همان شوک سقوط هواپیما در Lost است، اما این بار هیچ تلاشی برای توضیح آن وجود ندارد. خانواده‌ی ناپدیدشده‌ی نورا، رؤیاهای کوین یا ایمان ناامیدانه‌ی مت هیچ گاه دنبال اثبات نمی‌روند.

3. سریال 12 Monkeys (۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸)

سریال Lost سفر در زمان را ابداع نکرد، اما برداشت خاص خود را از آن ارائه داد. اپیزود The Constant هنوز یکی از بهترین قسمت‌های تاریخ تلویزیون علمی تخیلی است؛ جایی که عشق، مردی را که در زمان گم شده، لنگر می‌اندازد. تماس تلفنی دزموند با پنی در آن قسمت خلاصه‌ای از تمام نکات قوت سریال بود: ایده‌ای علمی تخیلی با پایانی عمیقاً انسانی.

سریال 12 Monkeys همان سرنوشت عاشقانه را گرفت و ساختاری منسجم بر‌پایه‌ی آن بنا کرد. از همان قسمت نخست، مفهوم سرنوشت در برابر اختیار را با دقت بررسی می‌کند. کول نمی‌تواند تاریخ را بازنویسی کند؛ او فقط می‌تواند آن را کامل کند. هر پارادوکس در چرخه‌ای بسته به دیگری متصل است و قوانین خود را محترم می‌شمارد.

4. سریال Severance (۲۰۲۲ تا امروز)

جزیره‌ی Lost یکی از بهترین مکان‌های علمی تخیلی تلویزیون بود؛ معمایی زنده که می‌توانست هر ژانری را در خود جای دهد. اما با گسترش دنیای آن از طریق ایستگاه‌های دارما و خط‌های زمانی متعدد، انسجامش ازبین رفت. جزیره به‌جای یک داستان واحد، به مجموعه‌ای از داستان‌های پراکنده بدل شد.

سریال Severance همان تنش میان‌مکان و هویت را به ارث برده اما آن را به یک ساختمان محدود می‌کند. راهروهای بی‌روح شرکت Lumon به هزارتویی روانی تبدیل می‌شوند که هر پاسخ، پرسشی تازه می‌زاید. هر بار که هِلی با آسانسور از خودِ درونی به خودِ بیرونی‌اش منتقل می‌شود، یا مارک گوشه‌ای از زندگی واقعی‌اش را می‌بیند، حقیقت به همان اندازه که روشن می‌شود، آزاردهنده نیز هست.

5. سریال The Expanse (۲۰۱۵–۲۰۲۲)

در حالی که Lost از قوانین علمی فاصله گرفت و بیش‌تر به نمادگرایی و افسانه نزدیک شد، The Expanse در نقطه‌ی مقابل ایستاده است. این سریال، علمی‌تخیلی را به معنای واقعی علمی بازتعریف می‌کند.
جهانی که در The Expanse ساخته شده، سرشار از جزییات دقیق فیزیکی، سیاسی و اجتماعی است. سفر در فضا در اینجا مانند رؤیایی هالیوودی نیست؛ بلکه تجربه‌ای سخت، پرهزینه و محدود است.
در شش فصل، The Expanse با تمرکز بر واقع‌گرایی علمی، پرسش‌های فلسفی درباره‌ی انسانیت، قدرت و اخلاق را مطرح می‌کند. این سریال نشان می‌دهد که گاهی نظم و منطق می‌تواند جایگزین جادو شود — همان چیزی که Lost در پایان مسیرش از دست داد.

به جای رمز و رازهای پایان‌ناپذیر، The Expanse با ارائه‌ی پاسخ‌هایی دقیق و قابل فهم، تجربه‌ای غنی‌تر و منسجم‌تر به مخاطب می‌دهد. این تعهد به عقلانیت، همان نقطه‌ای است که باعث می‌شود این اثر از Lost فراتر رود.

6. سریال From (۲۰۲۲–اکنون)

سریال لاست در آغاز با حس رازآلودی و ترسی ناشناخته توانست بینندگان را میخکوب کند. اما با گسترش خطوط زمانی و جغرافیایی، آن حس انزوا و اضطراب اولیه از بین رفت. سریال From با درک همین نقطه‌ضعف، آن حس گمشده را بازمی‌گرداند.

در سریال From، گروهی از مسافران در شهری مرموز گرفتار شده‌اند که هیچ راه خروجی ندارد. شب‌ها، موجوداتی وحشتناک از تاریکی بیرون می‌آیند و هر جاده‌ای به همان نقطه‌ی آغاز بازمی‌گردد.
در حالی که Lost مرزهای خود را گسترش می‌داد، From با تنگ‌تر کردن مرزها، اضطراب و تنش را افزایش می‌دهد. نتیجه، تجربه‌ای دلهره‌آور و نفس‌گیر است که روح گوتیک و معمایی Lost را در بستری جدید زنده می‌کند.

7. سریال Dark (۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰)

اگر Lost در پیچیدگی سفرهای زمانی غرق شد، Dark با دقت ریاضی‌وار، پارادوکس‌های زمانی را توضیح می‌دهد. هر اتفاق در این سریال، دلیل و نتیجه‌ای منطقی دارد و هیچ سؤال بی‌پاسخی باقی نمی‌ماند.

در قلب Dark، پرسشی کهنه جریان دارد: آیا می‌توان سرنوشت را شکست داد؟ و آیا عشق می‌تواند از زمان فراتر برود؟
در پایان، با بازسازی واقعیتی تازه، Dark پاسخی می‌دهد که Lost هرگز نتوانست بدهد — پایانی آرام، انسانی و فلسفی. صحنه‌ی نهایی، که شخصیت‌ها در دنیایی بدون رنج کنار هم شام می‌خورند، حس رهایی واقعی را به بیننده منتقل می‌کند؛ رهایی از چرخه‌ی تکرار و پرسش‌های بی‌پایان.

نتیجه‌گیری

سریال Lost آغازگر یک تحول بود، اما نسل جدیدی از سریال‌های علمی‌تخیلی توانستند میراث آن را گسترش دهند. هر یک از آثار معرفی‌شده در این فهرست، نه‌تنها از Lost الهام گرفته‌اند، بلکه آن را از نظر ساختار، منطق و عمق فلسفی پشت سر گذاشته‌اند.

‎‏