
زود انزالی چیست؟ علائم، تشخیص و روش های درمان
زود انزالی چیست؟ علائم، تشخیص و روش های درمان
داشتن رابطه جنسی یکی از طبیعیترین نیازهای هر فرد است، اما همیشه داشتن یک رابطه به معنی رضایت جنسی نیست. یک رابطه خوب باید کیفیت داشته باشد تا بتواند به آرامش ذهنی و روحی دو طرف منجر شود و در کنار ارضای جسم به ارضای روح فرد نیز بپردازد. زود انزالی از جمله عارضههایی است که میتواند کیفیت رابطه جنسی را کاهش داده و منجر به نارضایتی زوجین از رابطه شود.
زود انزالی چیست؟
زود انزالی یا انزال زودرس (PE) یک اختلال جنسی رایج در مردان است که به انزال غیر ارادی و غیرقابل کنترل قبل یا بلافاصله بعد از دخول اشاره دارد. این امر میتواند باعث نارضایتی و اضطراب در فرد و شریک جنسیاش شود. متخصصان بر این باورند که زود انزالی میتواند در تمام روابط جنسی یا فقط در برخی موارد رخ دهد و به صورت دائم یا موقتی دیده شود.
انزال زودتر از 1 تا 3 دقیقه بعد از دخول به عنوان زود انزالی در نظر گرفته میشود. همچنین عدم توانایی در به تاخیر انداختن انزال به مدت 2 دقیقه یا بیشتر در طول دخول نیز میتواند نشاندهنده زود انزالی باشد . توجه داشته باشید در عصر حاضر به دلیل پیشرفتهای بسیار علم پزشکی این عارضه را میتوان به راحتی درمان کرد.
دلایل زود انزالی
عوامل بیولوژیکی
عوامل بیولوژیکی نیز در بروز زود انزالی نقش بسیار زیادی دارند. از مهمترین عوامل بیولوژیکی اثرگذار بر زود انزالی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- سطح پایین تستوسترون: تستوسترون هورمون جنسی مردانه است که نقش مهمی در میل جنسی، نعوظ و انزال دارد. سطح پایین این هورمون میتواند منجر به انزال زودرس شود.
- سطح بالای سروتونین: سروتونین یک انتقال دهنده عصبی میباشد که در تنظیم خلق و خو، خواب و میل جنسی نقش دارد. سطح بالای سروتونین میتواند باعث انزال زودرس شود.
- سایر هورمونها: هورمونهای دیگری مانند پرولاکتین، هورمون محرک تیروئید (TSH) و هورمون لوتئینیزه کننده (LH) نیز میتوانند در انزال زودرس نقش داشته باشند.
- آسیب به اعصاب نخاعی: آسیب به اعصاب نخاعی که به آلت تناسلی میروند از دیگر عوامل بیولوژیکی هستند که میتوانند منجر به انزال زودرس شود.
- بیماریهای عصبی: مبتلایان به بیماریهای عصبی بیشتر از سایر افراد زود انزالی را تجربه میکنند. بنابراین بیمارانی که بیماریهای عصبی مانند مولتیپل اسکلروزیس و پارکینسون را تجربه میکنند ممکن است دچار اختلال در انزال باشند.
- بیماریهای جسمی: بیماریهایی چون اختلال تیروئید، بیماریهای قلبی و عروقی و عفونتهای پروستات نیز ممکن است خود را به شکل اختلال انزال نشان دهند.
- مصرف داروها: عوارض جانبی مصرف داروهایی چون مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) ها، داروهای ضد اضطراب مانند بنزودیازپینها، بتابلاکرها میتواند انزال زودرس باشد.
عوامل روانی
شاید از نظر برخی از افراد عجیب به نظر برسد اما زود انزالی حتی ممکن است به شرایط روحی بیمار ربط داشته باشد. هنگامی که فردی وضعیف روحی نرمالی ندارد، انزال را سریعتر تجربه خواهد کرد. اضطراب و استرس، به خصوص اضطراب در مورد عملکرد جنسی، میتواند باعث انقباض عضلات کف لگن و افزایش تحریکپذیری آلت تناسلی شود و در نتیجه انزال را سریعتر کند.
افسردگی نیز قادر است میل جنسی را کاهش دهد و به انزال زودرس منجر شود. احساس گناه، عدم اعتماد به نفس، مشکلات عاطفی با شریک جنسی، سابقه سوء استفاده جنسی، و انتظارات غیر واقعی از دیگر عواملی هستند که میتوانند سرعت انزال را افزایش دهند. کنترل و درمان هر یک از مشکلات روحی نام برده میتواند در درمان زود انزالی موثر باشد.
عوامل اکتسابی
عوامل اکتسابی زود انزالی عواملی هستند که در طول زندگی فرد ایجاد میشوند و میتوانند باعث بروز این مشکل شوند. این عوامل شامل موارد زیر میشوند:
- عادت به خودارضایی سریع: اگر فرد به طور مداوم به سرعت خودارضایی کند، ممکن است به انزال سریع در طول رابطه جنسی نیز عادت کند.
- پرهیز طولانی از رابطه جنسی: چنانچه فرد برای مدت طولانی از رابطه جنسی محروم باشد، ممکن است در هنگام شروع مجدد رابطه جنسی دچار انزال زودرس شود.
- تجربیات منفی جنسی: تجربیات منفی جنسی مانند عدم موفقیت در رابطه جنسی یا مورد تمسخر قرار گرفتن به دلیل انزال زودرس، میتوانند منجر به اضطراب و انزال زودرس در آینده گردد.
- مشکلات در رابطه عاطفی: افرادی که در رابطه عاطفی خود دچار مشکل هستند نیز ممکن است زود انزالی را به دلیل استرس و اضطراب تجربه کنند.
روشهای درمان زود انزالی
درمانهای رفتاری
درمانهای رفتاری شامل تکنیکهایی هستند که به فرد کمک میکنند تا کنترل بیشتری بر انزال خود داشته باشد
روشها شامل:
تکنیک توقف-شروع (Stop-Start Technique)
در این تکنیک، مرد هنگام نزدیکی، زمانی که احساس میکند در آستانه انزال است، تحریک را متوقف کرده و چند لحظه صبر میکند تا احساس انزال کاهش یابد. سپس دوباره تحریک را شروع میکند. تکرار این فرایند چند بار میتواند به فرد کمک کند تا کنترل بیشتری بر انزال خود داشته باشد.
تکنیک فشار (Squeeze Technique)
در این روش، زمانی که مرد احساس میکند انزال نزدیک است، شریک جنسی یا خودش سر آلت را برای چند ثانیه فشار میدهد. این کار موجب کاهش میل به انزال شده و به کنترل زمان آن کمک میکند. ترکیب این روش با تمرینات منظم میتواند تاثیر قابلتوجهی بر بهبود زود انزالی داشته باشد.
تمرینات کگل (Kegel)
تمرینات کگل برای تقویت عضلات کف لگن بسیار مفید هستند. این عضلات در کنترل ادرار و همچنین کنترل انزال نقش مهمی دارند. برای انجام این تمرینات، ابتدا باید عضلات مورد نظر (عضلاتی که هنگام قطع ادرار درگیر هستند) را شناسایی کرده و سپس به صورت منظم روزانه چند مرتبه این عضلات را منقبض و رها کنید.
درمان دارویی زود انزالی
در مواردی که درمانهای رفتاری به تنهایی مؤثر نیستند، میتوان از داروها استفاده کرد. البته مصرف دارو باید حتماً تحت نظر پزشک متخصص انجام شود. برخی از داروهای رایج برای درمان زود انزالی شامل موارد زیر هستند.
- مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI)
داروهایی مانند پاروکستین، سرترالین، و فلوکستین که برای درمان افسردگی تجویز میشوند، میتوانند به دلیل افزایش سطح سروتونین در مغز، باعث به تأخیر افتادن انزال شوند. - داروی داپوکستین (Dapoxetine)
این دارو یکی از معدود داروهای مورد تأیید برای درمان زود انزالی است که اثر سریع و نسبتا کوتاهمدتی دارد و معمولاً یک تا سه ساعت پیش از رابطه مصرف میشود. - بیحسکنندههای موضعی
استفاده از کرمها یا اسپری تاخیری حاوی لیدوکائین یا پریلوکائین قبل از رابطه میتواند حساسیت آلت را کاهش داده و زمان انزال را به تعویق بیندازد. - قرصهای ضد اضطراب
در برخی موارد خاص و با نظر پزشک، داروهای ضد اضطراب برای کاهش استرس و در نتیجه کاهش زود انزالی تجویز میشوند.
درمانهای روانشناختی
درمان روانشناختی شامل جلسات مشاوره، رواندرمانی فردی یا زوجدرمانی است که با هدف شناخت عوامل روحی و عاطفی مؤثر در زود انزالی انجام میشود.
- رواندرمانی شناختی-رفتاری (CBT): این نوع درمان به افراد کمک میکند تا افکار منفی، باورهای نادرست درباره عملکرد جنسی و اضطرابهای جنسی خود را شناسایی و اصلاح کنند.
- مشاوره زوجین: در بسیاری از موارد، زود انزالی میتواند باعث ایجاد تنش در رابطه شود. با مراجعه به مشاور زوجدرمانگر میتوان به بهبود ارتباط عاطفی، افزایش اعتماد متقابل و مدیریت انتظارات جنسی پرداخت.
تغییر سبک زندگی
گاهی اوقات تغییرات ساده در سبک زندگی میتواند تأثیر چشمگیری بر بهبود زود انزالی داشته باشد.

زود انزالی چیست؟ علائم، تشخیص و روش های درمان
نکات مهم برای اصلاح سبک زندگی:
- ورزش منظم: ورزش باعث افزایش گردش خون، کاهش استرس، تقویت عضلات و افزایش اعتماد به نفس میشود. تمرینات هوازی مانند دویدن یا شنا، برای سلامت عمومی و عملکرد جنسی بسیار مفید هستند.
- تغذیه سالم: مصرف مواد غذایی سرشار از روی، منیزیم، اسیدهای چرب امگا 3، و آنتیاکسیدانها میتواند عملکرد جنسی را بهبود بخشد. غذاهایی مانند ماهی، تخممرغ، اسفناج، گردو، موز و شکلات تلخ توصیه میشوند.
- ترک سیگار و الکل: این دو ماده با کاهش گردش خون و اختلال در سیستم عصبی، بر سلامت جنسی اثر منفی دارند و میتوانند باعث زود انزالی یا اختلال نعوظ شوند.
- مدیریت استرس: استفاده از تکنیکهای آرامسازی مانند مدیتیشن، تنفس عمیق، یوگا و حتی سرگرمیهای لذتبخش میتواند میزان اضطراب را کاهش داده و از بروز انزال زودرس جلوگیری کند.
استفاده از محصولات کمکی
برخی محصولات طراحی شدهاند تا به صورت موقت از زود انزالی جلوگیری کنند یا زمان رابطه را طولانیتر سازند. استفاده از این محصولات اگر به درستی و آگاهانه باشد، میتواند مفید واقع شود.
- کاندومهای تأخیری: این کاندوم تاخیری ها معمولاً دارای مواد بیحسکنندهای مانند بنزوکائین یا لیدوکائین در داخل خود هستند که حساسیت آلت را کاهش میدهند.
- اسپری یا کرمهای موضعی تأخیری: محصولات موضعی مثل ژل ایموشن که روی آلت استعمال میشوند و پس از چند دقیقه شسته میشوند. مهم است که این محصولات با احتیاط استفاده شوند و قبل از نزدیکی کاملاً شسته شوند تا از بیحسی شریک جنسی جلوگیری شود.
نقش شریک جنسی در درمان زود انزالی
درمان زود انزالی تنها به خود فرد مربوط نمیشود؛ بلکه شریک جنسی نیز میتواند نقش مهمی در این مسیر ایفا کند.
- همدلی و درک: حمایت و همدلی شریک جنسی از نظر روحی تأثیر چشمگیری بر درمان فرد دارد.
- ارتباط مؤثر: صحبت کردن باز و صادقانه درباره نیازها، خواستهها و نگرانیها در رابطه جنسی میتواند اضطراب را کاهش دهد و به برقراری رابطهای سالمتر کمک کند.
- شرکت در تمرینات: تمرینات رفتاری مانند توقف-شروع یا فشار باید با کمک شریک جنسی انجام شود تا نتیجه بهتری حاصل گردد.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
در برخی موارد، زود انزالی ممکن است نشانه یک بیماری پنهان باشد یا به قدری بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارد که مراجعه به پزشک ضروری باشد.
- زمانی که زود انزالی به صورت مداوم در تمام روابط وجود دارد
- زمانی که این مشکل باعث اضطراب، افسردگی یا فاصله گرفتن از شریک جنسی میشود
- زمانی که با وجود امتحان روشهای مختلف بهبودی حاصل نمیشود
- زمانی که همراه با اختلالات دیگری مانند اختلال نعوظ است
در این شرایط، مراجعه به پزشک متخصص اورولوژی، سکستراپیست یا روانپزشک توصیه میشود.
جمعبندی
زود انزالی یک مشکل رایج اما قابل درمان است.درک صحیح از این اختلال و آشنایی با دلایل مختلف بروز آن میتواند در پیشگیری یا درمان مؤثر باشد.
ترکیب درمانهای روانی، رفتاری، دارویی و اصلاح سبک زندگی معمولاً بهترین نتیجه را دارد.مهمتر از همه این است که فرد با آرامش، صبر و همراهی شریک زندگی خود به دنبال راهکار باشد و از خود سرزنشی و اضطراب پرهیز کند.
سایت عشق آرایش
source