اختلال استفاده از گوشی هوشمند با رفتارهایی مانند احساس وحشت در صورت در دسترس نبودن گوشی، دشواری در کنترل زمان استفاده از گوشی و استفاده از گوشی به جای پرداختن به دیگر فعالیت‌های معنادار، تعریف می‌شود. طبق نتایج این تحقیقات، این مشکل بر اقلیت نوجوانان تاثیر می‌گذارد و با آنکه شدت آن از اعتیاد کمتر است اما احتمالا به زودی پس از به دست آمدن شواهد کافی نوعی اعتیاد به شمار آید.

حدود ۴۴ درصد از نوجوانان ۱۳ تا ۱۶ ساله که اختلال استفاده از گوشی هوشمند داشتند، علائم اضطراب نشان دادند در حالی که این میزان در افراد بدون این اختلال ۲۶.۴ درصد بود. همچنین ۵۶ درصد نوجوانان ۱۳ تا ۱۶ ساله که با گوشی هوشمند مشکل داشتند با علائم افسردگی مواجه بودند، در حالی که این میزان در افراد بدون این مشکل ۳۵.۸ درصد بود.

البته زمانی که برای تمرکز بر صفحه نمایش یا به طور کلی برای گوشی صرف می‌شود با اختلال یا مشکل استفاده از گوشی هوشمند دو مقوله متفاوتند.

طبق یافته‌های متخصصان، نوجوانان ۱۳ تا ۱۶ ساله که دچار این مشکل هستند بیشتر از شبکه‌های اجتماعی تیک‌تاک و اینستاگرام استفاده می‌کنند، در حالی که استفاده از شبکه‌های اجتماعی واتس‌اپ، بازی‌های آنلاین و استفاده کلی از اینترنت در هر دو گروه نوجوانان تقریبا یکسان است.

متخصصان این دو مطالعه را که نتایجش در مجله پزشکی انگلیس منتشر شده است، در سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ در تعدادی از مدرسه‌های انگلیس انجام دادند. در یکی از پژوهش‌ها پاسخ‌های ۶۵۷ نوجوان ۱۶ و ۱۸ ساله را جمع‌آوری کردند و در پژوهش دیگر ۶۹ کودک ۱۳ تا ۱۶ ساله در دوره‌ای چهار هفته‌ای ارزیابی شدند.

طبق این تحقیق، دختران در مورد استفاده از گوشی هوشمند مشکلات بیشتری را گزارش کردند و به طور کلی ۱۹ درصد نوجوانان ۱۶ تا ۱۸ ساله و حدود ۱۵ درصد نوجوانان ۱۳ تا ۱۶ ساله را شامل می‌شدند.

اما بسیاری از جوانان می‌گویند که می‌خواهند زمان کمتری را صرف تلفن همراه کنند. تقریبا ۹ نفر از ۱۰ نوجوان ۱۳ تا ۱۶ ساله بررسی شدند که برای محدود کردن استفاده از تلفن هوشمند، دست‌کم یک سازوکار مانند قرار دادن آن در حالت بی‌صدا یا خاموش‌کردن اعلان‌ها (notifications) را امتحان کرده‌اند. تقریبا دو سوم نوجوانان ۱۶ تا ۱۸ ساله هم سعی کرده‌ بودند استفاده از تلفن‌ را کاهش دهند، همچنین یک نفر از هر هشت نفر برای کاهش استفاده از تلفن تقاضای کمک کرده‌ بود.

به گزارش ایندیپندنت، «دین برنت»، دانشمند علوم اعصاب دریافته است که جوانان به طور فزاینده‌ای به استفاده معیوب از گوشی‌هایشان آگاهی دارند و به دنبال کمک‌ هستند. به اعتقاد او مشارکت دادن جوانان در مقابله با اعتیاد به تلفن بهتر از انکار یا مسدودکردن گوشی تلفن است. او تاکید می‌کند که باید پذیرفت گوشی‌های همراه بخشی از زندگی شده‌اند.

به گفته متخصصان، راهبردهای موثر برای مقابله با اختلال و مشکلات مربوط به استفاده از گوشی هوشمند، خاموش کردن اعلان‌ها، قرار دادن تلفن در حالت «مزاحم نشوید» (Do Not Disturb) و همچنین گذاشتن آن در اتاقی دیگر در هنگام خواب است.