هنگامی‌که افراد در مورد افسردگی فکرمی‌کنند، متخصصین آن را به دو نوع تقسیم می‌کنند، یا افسردگی بالینی که نیاز به درمان دارد یا افسردگی “عادی” که تقریباً هرکسی می‌تواند از آن عبور کند. به عنوان یک بیماری، افسردگی تعریف مشخصی ندارد چرا که معمولا ازآن به عنوان علامت یک بیماری و یا تعریف یک وضعیت استفاده می‌شود.

از دیدگاه پزشکی، افسردگی به عنوان یک اختلال رفتاری تعریف می‌شود که همراه با خلق و خوی افسرده یا غمگین بودن و یا کاهش شدید علاقه به مواردی می‌شود که قبلا برای شما لذت بخش بوده است.

افسردگی برنحوه احساس، فکر و رفتار شما تأثیرمی‌گذارد و می‌تواند در عملکردهای روزانه و حتی ادامه حیات اختلال ایجاد کند. دلایل این اتفاق هنوز کاملا شفاف و مشخص نیست اما  هفت مورد از انواع شایع افسردگی شامل موارد زیر است:

1. اختلال افسردگی (MDD)

وقتی افراد ازاصطلاح افسردگی بالینی استفاده می‌کنند، به طور کلی به اختلال افسردگی از نوع (MDD) اشاره دارند. این نوع  افسردگی نوعی اختلال رفتاری است که بخشی از ویژگی‌های آن به شرح زیر است:

• حالت افسردگی؛
• عدم علاقه به فعالیت‌هایی که معمولاً از آن لذت می‌بردند.
• تغییر وزن؛
• تغییرات در خواب؛
• خستگی؛
• احساس بی ارزشی و گناه؛
• مشکل تمرکز؛
• میل به مرگ و خودکشی؛

اگر فردی بیش از دوهفته این علائم را داشت، یعنی به افسردگی شدید مبتلا است. اگر نوجوان شما از اضطراب شدید اجتماعی رنج می‌برد که عملکرد روزمره وی را به شدت مختل می‌کند یا او را از ادامه تحصیل متوقف کرده است، یا خطر خودکشی یا خودآزاری را در پی‌داشته است، لازم است سریعا با یک متخصص صحبت کنید. یا با پزشک معالج بهداشت روان خود تماس بگیرید.

2. اختلال افسردگی مداوم (PDD)

اختلال افسردگی مداوم یا دیستمی، که به عنوان اختلال افسردگی پایدارهم شناخته می‌شود، به نوعی افسردگی مزمن که بیش از دو سال طول بکشد گفته می‌شود که می‌تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد. ممکن است افراد دوره کوتاهی از افسردگی را تجربه کنند، اما علائم آن تا دو ماه یا کمتر طول می‌کشد. درمان این نوع اختلال اغلب شامل استفاده ازداروها و روان درمانی است.

اگرچه علائم این نوع اختلال به شدت اولی نیست، اما رایج‌تر و طولانی مدت است. علائم افسردگی مداوم شامل موارد زیر است:

• احساس غم و اندوه؛
• از دست دادن علاقه و لذت؛
• خشم و تحریک‌پذیری؛
• احساس گناه؛
• عزت نفس پایین؛
• مشکل سقوط یا توقف در خواب؛
• خواب بیش از حد؛
• احساس ناامیدی؛
• خستگی و کمبود انرژی؛
• تغییر در اشتها؛
• عدم تمرکز؛

طبق آمار موسسه ملی بهداشت روان، 1.5 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده درسال گذشته دچار اختلال افسردگی دائم بودند. این اختلال زنان را ( 1.9٪) بیشتر از مردان (1٪)  تحت تأثیر قرارمی‌دهد و محققان تخمین می‌زنند كه حدود 1.3٪ از كل بزرگسالان آمریكایی در زندگی خود دچار این اختلال خواهند شد.

3. اختلال دو قطبی

اختلال دوقطبی نوعی اختلال رفتاری است که با دوره‌هایی از خلق‌و‌خوی غیرطبیعی افزایش یافته به نام شیدایی شناخته می‌شود. این دوره‌ها می‌تواند خفیف باشد (هیپومنیا) یا می‌تواند آنقدر شدید باشد که باعث اختلال قابل توجه درزندگی شخص شود و نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد اکثریت قریب به اتفاق مبتلایان به اختلال دوقطبی دارای افسردگی نوع اول نیزهستند.

علاوه بر روحیه افسرده و یا علاقه مفرط به یک نوع فعالیت، افراد مبتلا به افسردگی دارای طیف وسیعی ازعلائم جسمی ‌و عاطفی هستند که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خستگی، بی خوابی و بی‌حالی؛
• درد غیر قابل توضیح، رنج، و آژیتاسیون(سراسیمگی یا بی‌قراری روانی، یک سری حرکت‌های ناخواسته و بی‌هدف است که از تنش روانی و اضطراب فرد ریشه می‌گیرد).
• ناامیدی و از بین رفتن عزت نفس؛
• تحریک پذیری و اضطراب؛
• دو دلی و بی‌نظمی؛

خطرخودکشی دربیماری دو قطبی تقریبا 15 برابر بیشتر از مردم عادی است. همچنین در موارد شدیدتر، روانپریشی (از جمله توهم وهذیان) هم ممکن است رخ دهد.

بارداری می‌تواند تغییرات هورمونی قابل توجهی ایجاد کند که اغلب بر روحیه زنان تأثیر می‌گذارد. افسردگی می‌تواند در دوران بارداری یا بعد از تولد بچه پیش بیاید. دسته‌بندی فعلی افسردگی براساس محیط زندگی طبقه‌بندی می‌شود، بنابراین افسردگی پس از زایمان (PPD) یک مورد ساده تلقی نمی‌شود.

تغییرات روحی، اضطراب، تحریک پذیری و سایرعلائم پس از زایمان، اگرچه عادی هستند و می‌توانند تا دو هفته ادامه داشته باشند. اما علائم افسردگی پس از زایمان شدیدتر و ماندگارتر است. چنین علائمی ‌می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• بد خلقی، احساس غم و اندوه؛
• نوسانات شدید روحی؛
• برخوردهای غیرعادی اجتماعی؛
• مشکل در برقراری ارتباط با کودک ؛
• تغییراشتها؛
• احساس درماندگی و نا امیدی؛
• از دست دادن علاقه به مواردی که قبلاً از آنها لذت می‌بردید.
• احساس بی‌کفایتی یا بی‌فایده بودن؛
• اضطراب و هراس؛
• میل به آسیب رساندن به خود یا کودک؛
• میل به خودکشی؛

افسردگی پس از زایمان می‌تواند همراه با بی حسی، غم و اندوه دائم باشد، که در این صورت نیاز به مشاوره  روانپزشکی پس از زایمان دارد. در چنین وضعیتی بیمارحتی دچارکج خلقی یا سردرگمی‌، توهم یا هذیان می‌شود. در صورت عدم درمان افسردگی شرایط می‌تواند تا یک سال هم ادامه یابد. خوشبختانه، تحقیقات نشان داده است که درمان‌هایی مانند داروهای ضد افسردگی، مشاوره و هورمون درمانی می‌توانند مؤثر باشند.

5. اختلال دیسفوری قبل از قاعدگی (PMDD)

از مهمترین علائم سندرم قبل از قاعدگی (PMS)، تحریک پذیری، خستگی، اضطراب، احساس خستگی، نفخ، افزایش اشتها، ویارغذایی، درد و پستان‌های حساس است. اختلال دیسفریک قبل از قاعدگی (PMDD) علائم مشابهی دارد، اما تغییرات خلق و خو شایع‌تر است.

علائم اختلال دیسفوری قبل از قاعدگی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خستگی شدید؛
• احساس غم و نا امیدی؛
• احساس شدید استرس یا اضطراب؛
• نوسانات روحی، غالباً همراه با گریه؛
• تحریک پذیری؛
• مشکل تمرکز؛
• هوس غذا یا ناخنک زدن؛

6. اختلال خلقی فصلی (SAD)

اگردرماه‌های زمستان دچار افسردگی، خواب آلودگی ویا افزایش وزن هستید اما در بهار احساس خوبی دارید، ممکن است شما دچار یک بیماری مشهور به اختلال خلقی فصلی (SAD) داشته باشید، که اختلال افسردگی پایه‌ای با الگوی فصلی، هم نامیده می‌شود.

اعتقاد براین است که اختلال خلقی فصلی با ایجاد اختلال در ریتم شبانه‌‌روزی طبیعی بدن ایجاد شده است. نور وارد شده به چشم، بر این ریتم تأثیرمی‌گذارد و هرگونه تغییر فصلی درالگوی شبانه روز، می‌تواند موجب اختلال منجر به افسردگی شود.

تشخيص ميزان شيوع  اختلال خلقی فصلی بسيار دشوار است، زيرا اين بيماري غالباً علائمی ‌بروز نمی‌هد حتی در مناطقی از استوا هم مشاهده شده است. به عنوان مثال، برآوردها نشان می‌دهد كه 1٪ از جمعیت فلوریدا و 9٪ در آلاسکا از این بیماری رنج می‌برند. اختلال خلقی فصلی درنواحی بسیارشمالی یا دورافتاده جنوبی سیاره شایع‌تر است و غالباً می‌توان با نور درمانی آن را برطرف کرد.

7. افسردگی غیرمعمول یا آتیپیک

آیا علائم افسردگی (مانند پرخوری، خواب بیش از حد یا حساسیت شدید به طردشدن) دارید،  اما در صورت بروز یک اتفاق مثبت خود را ناگهان درگیرمی‌کنید؟ براساس این علائم، ممکن است شما به افسردگی آتیپیک مبتلا شده باشید. (اختلال افسردگی با ویژگی‌های غیرمعمول)، نوعی افسردگی که برخلاف بقیه انواع افسردگی که یک اختلال عادی در رفتارهستند، دارای رفتاری متفاوت است.

افسردگی آتیپیک دارای علائم زیر است:

• افزایش وزن؛
• خواب بیش ازحد؛
• خستگی، ضعف و احساس “کمبود وزن”؛
• حساسیت شدید به طرد شدن؛
• حالات واکنشی شدید؛

افسردگی آتیپیک در حقیقت شایع‌تر از آن است که به نظر می‌رسد. برخلاف دیگر اشکال افسردگی، افراد مبتلا به افسردگی آتیپیک ممکن است به نوعی از داروهای ضد افسردگی معروف به مهار کننده مونوآمین‌اکسید از (MAOI) پاسخ دهند.

توجه: محتوای مجله زوم لایف، جایگزین نسخه پزشکان نیست. اگر مشکل پزشکی دارید، برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنید.